Onderstaand bericht verschijnt per 1 mei in De Nekker, maandblad van het gemeenschapscentrum Nekkersdal, Laken. Leve de eerste mei!

Ik hoop dat u er enig genoegen in schept, de literaire kwaliteit kon beter, maar ik was doodmoe toen ik dit schreef. Gezondheid!

Gisteren gepoogd om wat volgt als pdf te uploaden, wat kennelijk niet lukte. Dus vandaag het inmiddels gecorrigeerde word-doc met bijhorende foto. Schol, Santé, Zum Wohl, Salud etc etc

Pleidooi pro alcohool.

Het heeft er alle schijn van dat regelneven en regelnichten van velerlei slag in dit Vaderlandje alsmaar meer de vinger opsteken om ons te waarschuwen voor ongezond gedrag. Om van meet af duidelijk te zijn: ook ik vind ongezond gedrag niet kunnen. Een gedrag evenwel is een houding, een manier van doen of zijn, die zich over vele weken, maanden, jaren uitstrekt. Af en toe eens gewoon doen waar je zin in hebt, al is dat zogezegd ongezond lijkt me veel gezonder. Frieten eten bijvoorbeeld, een dagje in de zon doorbrengen, een lekkere Havana smoren, en wat dies meer.  Zo hoort bij goed eten een goed glas wijn. Als ik dan op aanraden van de Nekker eens een lekkere versbereide pizza wil verorberen aan de rand van het Bockstaelplein ben ik achteraf  behalve opgetogen over de kwaliteit van dat voedsel ook aardig verongelijkt omdat de uitbater geen alcohol serveert.  Vind ik echt niet kunnen, of ze zouden het met een soort brandmerk aan de deur al moeten aankondigen.  Dat in zijn cultuur geen alcohol genuttigd wordt, tenzij in’ t geniep zoals dat meestal gaat met religieuze verboden, dat is zijn zaak. Maar als hij een openbare (eet-)gelegenheid aanbiedt in deze cultureel Westers geheten oorden zou hij meer klanten kunnen bedienen.  Eens binnen na het lezen van de kaart terug buiten lopen is me tè onbeleefd. Pizza smaakte dus maar half zo lekker.

Ben nu net terug van een weekje Berlijn: de Turken daar zijn net als in Turkije heel wat coulanter in het raki- en wijn drinken.  Vorig jaar in Londen ook bij Pakistaanse moslims gegeten die sans problême de glazen en een kurkentrekker aanboden om de in de rechtover gelegen drankhandel aangekochte fles te openen en te nuttigen. Het Brussels ‘islamitisch?’ vijandig gedrag tegenover alcohol stoort me dan ook danig.  Net als het evenzeer ‘religieus geïnspireerd’ verbaal geweld jegens zomers geklede dames, of hoofddoekloze zusters, of nu ook al vuistgewijs op cameraploegen. Heb het zelfs moeten meemaken dat op een braderie in de rue Marie-Christine een handelaar zich druk maakte omdat een argeloze bezoeker zijn blikje bier nuttigen wou op het toch wel zeer tijdelijke op de zeer publieke straat opgetrokken terras. Ik weet wel dat de globalisering een grotere integratie van volkeren te weeg brengt, en dat die niet altijd makkelijk loopt, maar het is toch niet enkel aan ons daar begrip voor te tonen?  Religie hoort in de huiskamer, de kerk, de synagoge etc, het is een privé aangelegenheid. En dat staat met meer woorden in onze grondwet. En die is degelijk. Scheiding van kerk en staat en  afgeleid van privé en publiek. Ik vind dat belangrijk. Vrijheid van denken. Vrijheid van spreken. En van pers dus, ook voor de vtm. Maar niet van handelen. Geen kruisen in onze gerechtshoven en veel tolerantie in onze straten aub. Wederzijds respect hoort er te zijn, en dus evenzeer respect voor een stadsgenoot die –volkomen gevaar en geweldloos- geniet van een pintje. 

Er zijn inmiddels voldoende medische studies verschenen waarin aangetoond wordt dat het gebruik van alcohol in zekere mate goed is voor de gezondheid. Nick Trachet kan dat hier of in BDW beter uitleggen. Het zal me trouwens niets verbazen mochten er over tien-twintig jaar medische studies verschijnen die positieve aspecten van nicotine belichten. Maar er is meer. Alcohol verlicht het leven. Wanneer het even te zwaar wordt, wanneer de inspiratie tekort schiet, wanneer gefeest kan worden, wanneer getreurd moet worden...  Alcohol doet lampen branden, zoals die van Aladdin. En lichtjes in jouw ogen. En in de mijne.

Alcohol ontremt de mens, begiftigd hem de kans zichzelve te tonen, is oorsprong van poëzie en zelfs van liefde. Het is een genotsmiddel, en het is een pracht van een genotsmiddel.  Het is ook een roesmiddel, en eveneens prachtig in die zin dat het je ’s anderendaags dermate hoofdpijn bezorgt dat je wel weet dat je te ver bent gegaan. Zelfbeheersing daarentegen behoort tot het takenpakket van je ouders, zij moeten jou dat bijbrengen.  Niet de verleidingen van de echte wereld, de commercie. En niet ik, nee ik ook niet, maar goed, mijn vingertje werd iets te veel op de proef gesteld.  Smakelijk!